زوج و زوجه با هر تعداد فرزندی که دارند ( چه فرزند یا فرزندان آنان به سن بلوغ رسیده باشند و از شرایط حضانت خارج شده باشند ، چه به سن بلوغ نرسیده باشند و در شرایط حضانت باشند ) ، می توانند با توجه به توافقاتی که در خصوص فرزند یا فرزندانشان می کنند ، طلاق توافقی بگیرند .
( در واقع باید ذکر کرد که : هر تفاهمی که زوج و زوجه در خصوص حضانت و ملاقات فرزند ، مهریه ، نفقه ، و … داشته باشند از نظر دادگاه قابل قبول و محترم خواهد بود ، به عنوان مثال : زوجین با یک دیگر توافق می کنند که زوجه تمام مهریه یا بخشی از آن را در قبال طلاق ، ببخشد . ) .
اما سوالی که پیش می آید در خصوص شرایط طلاق توافقی با بچه می باشد ، این که تکلیف فرزند زوجین چه می شود ؟ حضانت فرزند در واقع به معنای مواظبت جسمی و روحی ، نگهداری ، تعلیم و تربیت کودک ، توسط افرادی می باشد که به طور قانونی این مسئولیت بر عهده آنان ، است .
بر طبق قانون مدنی ، حضانت فرزند حق و تکلیف والدین می باشد و هیچ یک از والدین به هیچ عنوان حق ندارد در مدتی که حضانت فرزند بر عهده آنان می باشد ، از این مسئولیت ( حضانت ) امتناع کند و یا حتی ، دیگری را از این مسئولیت محروم کند.
در صورتی که زوج و زوجه از یک دیگر جدا شوند ، در شرایط طلاق توافقی همان طور که ذکر شد ، می توانند حضانت فرزندان خود را مشخص کنند ، که این حضانت بنابر طلاق آنان می تواند متفاوت باشد و بر طبق توافق آنان باشد . ( بر طبق ماده ۱۱۶۸ قانون مدنی : نگاهداری اطفال هم حق و هم تکلیف ابوین است .
بر طبق ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی : برای حضانت و نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یک دیگر زندگی می کنند ، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است .
تبصره : بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف ، حضانت طفل با رعایت مصلحت کودک ، به تشخیص دادگاه می باشد ) . لازم به ذکر است که هنگامی که فرزند به سن بلوغ برسد ( دختر ۹ سال کامل قمری و پسر ۱۵ سال کامل قمری ) ، در این صورت دادگاه دیگر خود را فارغ از رسیدگی کردن در مورد حضانت فرزند یا فرزندان ، می داند و دیگر این خود فرزند است که باید انتخاب کند که می خواهد با کدام یک از والدین ، زندگی کند .
البته باید افزود که : هر انتخابی که فرزند داشته باشد ، باز هم تامین مخارج زندگی فرزند با پدر می باشد . بنابراین با توجه به ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی : ۱/ حضانت فرزند ( دختر یا پسر ) تا هفت سالگی با مادر می باشد . ۲/ پس از هفت سالگی تا رسیدن به سن بلوغ ، حضانت فرزند با پدر است . ( باید افزود که چنانچه مصحلت فرزند اقتضا کند ، دادگاه مربوطه می تواند پس از هفت سالگی نیز ، حضانت فرزند را با مادر قرار دهد ) .
همچنین ، بر طبق ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده ، اگر دادگاه مربوطه تشخیص بدهد که توافقات زوجین راجع به : حضانت ، ملاقات ، و دیگر امور مربوط به فرزند ، برخلاف مصلحت او ( فرزند ) می باشد ، یا حتی در مواردی که مسئول حضانت ( پدر یا مادر ) از انجام دادن تکالیف مقرر ، خودداری کند و یا مانع از ملاقات فرزند با اشخاص ذی حق شود ، دادگاه می تواند در خصوص اموری همچون : واگذار کردن امر حضانت به دیگری ، و …. با رعایت کردن مصلحت فرزند ، تصمیم مقتضی اتخاذ کند .
از جمله مصادیق سلب حضانت عبارتند از : اعتیاد به الکل ، مواد مخدر و همچنین قمار ، سوء استفاده کردن از طفل و یا حتی اجبار او به ورود در مشاغل ضد اخلاقی همچون : تکدی گری ، فساد و فحشاء ، قاچاق . ابتلا به بیماری های روانی ( با تشخیص پزشکی قانونی ) ، و … .
حال همان طور که در فوق نیز اشاره شد ، در طلاق توافقی حضانت فرزند همچون دیگر موارد ( مواردی از قبیل : کلیه امور مالی و غیر مالی ) ، بستگی به توافق زوجین دارد و زوجین باید توافقات خود را ، به صورت مکتوب به اطلاع دادگاه مربوطه ، برسانند .
موسسه تهران طلاق در زمینه نفقه ،مهریه ،طلاق توافقی ،حضانت و… مشاور و پشتیبان شما تا رسیدن به نتیجه نهایی می باشد .وکلای این مجموعه شامل وکیل طلاق توافقی ،وکیل اجرت المثل ،وکیل طلاق و… می باشند .
